1.1 to najtrudniejszy wzór
stajesz na palcach żeby podejrzeć pod firanką nieba
jej oczy w woalu niewymówionych słów
skrytość strzepana z podwiniętej sukienki
1.2 dwa razy przelecieć wszechświat dookoła
2.1 i kiedy mówisz sobie że możesz wszystko
już je masz - szczęście - błogosławiony stan serca
jesteś starcem nad pustym pudełkiem z czekoladkami
2.2 twoje szczęście to dzieci twoich dzieci i ich przyszłość
nieoczekiwanie stałeś się bezczasowy i bezosobowy
im mniej ciebie w tobie samym tym więcej w świecie
szczęście jest źródłem lecz nie jest z niczego
3.1 w umyśle cofasz się do chwil soczystych
wszystkie błędy popełniasz rozmyślnie
były od wieków specjalnie na wyciągnięcie ręki
3.3 wchodzenie wgłąb siebie a tam zastajemy
strwożoną pustkę - wszystko zaczyna się na nowo
