na krawędzi łóżka

 

przeczuwasz podświadomie 

krawędz łóżka to jest koniec

historii nie opowiada się byle komu

miłości na dwie pełne dłonie

zagarnąłeś sobie ile mogłeś

zasłonę z okna razem z drogą mleczną

kawę stawianą cicho na stoliku

która udaje że ma włoskie serce

nie oddychasz żeby nie zbudzić

szczęścia albowiem ma ostrą krawędź     

never give up

na krawędzi przeszłości

R.

nie życzę tobie wcale źle tyle że
sobie życzę teraz dobrze a jedno
w parze z drugim iść nie może

prawdziwe szumi stąd aż dotąd morze
za nami błękit i różane zorze wieczór
prześcieradłami znów się kłębi

zmusiłam przeszłość by odeszła
nie lubię czekać ona też mnie
nie lubiła zresztą

popijam kawę nawet na spanie
spokojem we mnie się rozlewa zanim
wtulam się w czarną  noc