podobno brzoza smoleńska i sosna kabacka mogą nas rozdzielić
nie wiem czy słyszałeś jak wielką siłę mają wątłe źdźbła na Monte Cassino
małe zmarszczki na wodzie poprzedzające biały szkwał
kropla potu na czole przywódcy
maleńki atom strącony w otchłań reaktora

aż dziw że dalej żyjemy

 

 

była najlepsza
w zbieraniu szpilek zasypuje swój ból 
zapomina na wiecznośc którą poznał 
pod jednym matterhorn 

wyrywanie jej z siebie 
zostaje mniej niż pół niż cwierc 
boski skowyt przez igłę w sam środek ust 
eksplozja powstrzymana
na środku placu tiananmen 

była najlepsza 
po niej szukac kamieniem w jeziorze 
schodzic nogi do ud po pustej stronie księżyca
rozpinac siec neuronów przez wielki spokój 
głuchą połac hiroszimy