my dzieci muzyki

my dzieci muzyki pękamy w szwach po kilku nutach
to wojna wewnątrz na krzyżyk i bemol na krzyk i strumień
napięci rodzimy muzykę wokół strun brzęczącą złotem
wydmuchujemy się przez dłoń w anielskie ucho chilloutu

tymczasem

gdybym chciała żebyś mnie odnalazł
odnalazłbyś mnie

tymczasem
nie mogę odnaleźć się sama

książę przypływów i odpływów
książę uniesień jest jak ocean
wypuszcza swojego titanica
 
kocham go kochać
i nienawidzę nienawidzić
topię w łyżeczce wody i cucę

jesteśmy zimą i latem jednocześnie
wszystkie pory roku vivaldiego 
z wielką krą na horyzoncie